Coaching, houvast in de veranderde organisatie

In de mensgeorienteerde organisatiecultuur past dat steeds meer personeelsleden hun eigen externe coach hebben. Zoals topsporters zich laten coachen, zo zoeken leidinggevenden vaak op eigen initiatief een persoonlijke coach. Ook bij medewerkers wordt coaching in gang gezet, soms voor de eigen ontwikkeling, soms op advies van de leiding of personeelszaken, soms ter ondersteuning van veranderingsprocessen. Is coaching to beschouwen als een serieuze en noodzakelijke vorm van begeleiding van mensen in het werk, of eerder als een modegril? Hoe het ook zij: sociale processen in organisaties zijn steeds belangrijker geworden. Hogere eisen worden gesteld aan de interactiecompetenties van zowel managers als medewerkers.

Uit onderzoek blijkt dat collegiale relaties onder druk staan en dat de leiding er in veel gevallen niet in slaagt om mensen goed to laten samenwerken. Werkstress, ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid worden voor een belangrijk deel veroorzaakt door het onvermogen van mensen om zich overeind to houden in veranderende organisaties. Nogal wat organisatieveranderingen stranden op een gebrek aan motivatie, veranderingsbereidheid of -vaardigheid bij de mensen. Op basis van deze gegevens valt to concluderen dat achter de toenemende vraag naar coaching ook een werkelijke behoefte schuilt. Wat gebeurt er eigenlijk in coachingtrajecten, hoe wordt de kwaliteit bewaakt, wat zijn de effecten die kunnen worden bereikt, wat is het profiel van de ideale coach, wat zijn de beroepsethische valkuilen?

Het boek Coaching: houvast in de veranderende organisatie is een verkenning naar antwoorden op deze vragen. In de wetenschap, noch in de praktijk, is er consensus ten aanzien van deze antwoorden. Wil coaching als vorm van begeleiding in organisaties blijvend serieus genomen worden, dan meet het proces van coaching doorzichtiger worden en moeten de resultaten worden gedocumenteerd. Dit boek is daartoe een eerste aanzet.